Your cart is currently empty.
Co fajnego może być w błądzeniu, kluczeniu, przedzieraniu się przez trawy i chaszcze, żeby znaleźć pudełeczko z kilkoma zapisanymi karteczkami w środku i zazwyczaj dość niskiej wartości “skarbem”?
Ano nic, ale mi się chyba spodobało :)
GEOCACHING
O Geocachingu słyszałam do tej pory niewiele. Coś mi się tam obiło o uszy o wariatach którzy szukają skrytek w lesie i zaliczają te punkty jak szaleni. Ot każdy ma jakiegoś zawiasa w życiu.
Nie wywołało to mojego zainteresowania do przedwczoraj.
Przy okazji jednego z towarzyskich spotkań wybraliśmy się ze znajomymi – geocachingowymi odkrywcami znaleźć jedną ze skrzynek w okolicy. Szukanie małego plastikowego pudełeczka, mając zaledwie waypoint i jakąś dziwną wskazówkę okazało się niezłą zabawą.
Gdy tego dnia wróciliśmy do domu od razu na kompie odpaliłam geocaching.com żeby sprawdzić, jakie to skarby poukrywane są w naszej okolicy. I o dziwo okazało się, że jest ich co nie miara.
Nie było wyjścia wyciągnęłam Artura na małe buszowanie po krzakach.
Szukanie “skarbów” w lasach, po których jeździmy niemal codziennie okazało się ciekawym urozmaiceniem.
Najfajniejsze w tym jest to, że przy okazji można poznać kilka ciekawych miejsc i historii, o których nie miało się wcześniej pojęcia. Geocaching to mocno rozbudowana zabawa i społeczność. Trochę nawiedzonych ludzi tam jest, ale to chyba jak wszędzie. My póki co zapoznajemy się z tym i zdobywamy swoje pierwsze kesze :)
Pierwsza skrytka. Najbliżej domu, odnaleziona zadziwiająco szybko.
No i skarb znaleziony. Zabawa trochę przypomina podchody. Można znów poczuć się dzieciakiem.
Poszukiwanie skarbów wciąga – druga skrzynka znaleziona.
To chyba nie tu. Miała być droga, ale chyba ją zalało :)
Wśród chaszczów, bagien i kleszczy szukałam jednorożca. Gdzie w lesie może być jednorożec? A tu :)
Log – dziennik kesza.
Ale gdzie???
A tutaj cie mam.
Oprócz szukania skarbów Artur postanowił być bohaterem – uratował topiąca się ważkę.
No jednym słowem dzień pełen wrażeń :)
