Lądek Zdrój i jesienne Góry Złote gravelowo

Nie ma takiego miasta – Londyn! Jest Lądek, Lądek-Zdrój, tak…

Lądek Zdrój – miejscowość uzdrowiskowa, pełna sanatoriów i ośrodków leczniczych, których lata świetności dawno już minęły. Miejscowość gdzie główną atrakcją pobytu są kąpiele i degustacje wód wszelakich, zazwyczaj śmierdzących, niedobra kawa w Albrechtshalle oraz dansingowe wieczorki taneczne. To nie pierwszy nasz pobyt w Lądku, chciałoby się, by te skojarzenia wreszcie zastąpione zostały innymi. Ale nawet znakomity Festiwal Górski, na którym miałam okazję razem z Michałem z ETNH wygłaszać prelekcje o bikepackingu, nawet Singletrack Glacensis, próbujący ściągnąć do Lądka amatorów kolarstwa górskiego i kilka innych inicjatyw jakoś nie potrafią sprawić, aby te miejsce odżyło.

A Lądek ma potencjał. Jest przepiękna przyroda i malownicze góry, jest sporo przyjemnych szutrów, są glacensisowe single, jest opcja wypadu na czeską stronę w poszukiwaniu Kofoli. Aż prosi się, by zrobić z tego miejsca super gravelową miejscówkę.
Postanowiliśmy podjąć próbę. Czy nam wyszło? To zależy jak na to patrzeć.

Góry Złote i Rychelbskie Hory

Na początku jak zawsze kilka słów wyjaśnienia jeśli chodzi o lokalizację.
Polskie Góry Złote i Góry Bialskie w Czechach są Górami Rychlebskimi. Brzmi skomplikowanie, bo jest to dość skomplikowane. Pisałam już o zawiłościach związanych z nazewnictwem w tych rejonach we wpisie o gravelowych wojażach po Rychlebach w zeszłym roku – Rychlebskie Hory.

Mając już całkiem dobrze objechane południowe rejony Rychlebskich, tym razem padło na część północną leżącą na pograniczu Polski i Czech.
Trasy wyznaczane jak zawsze za pomocą aplikacji MAPY.CZ Cały czas, niezmiennie, uważam, że nie ma ona sobie równych pod względem mapy jaką oferuje. Po raz kolejny nie udało mi się przekonać do Komoota, który w tym przypadku pozostaje daleko w tyle.

Dwa dni jazdy. Jeden dzień kierunek wschód i Javornik, drugi dzień kierunek północ i Złoty Stok. Trasa z pierwszego dnia nieco do poprawy, bo zamiast górami do Javornika lepiej jechać doliną Račí údolí zaliczając interesujące elementy czeskiej architektury i popularny Konec Sveta. Natomiast trasa drugiego dnia – nieskromnie przyznam to majstersztyk. Przede wszystkim jeśli chodzi o wplecione w trasę Singletracki Glacensis. No mistrzostwo świata. Bardzo żałuję, że drugiego dnia postanowiłam jeździć i nie nagrywać materiału, bo powstałby z tego kolejny świetny odcinek vloga.

Lądek Zdrój – trasy gravelowe

Jeśli zdecydujecie się zagarnąć pomysł na weekend w Lądku, to wiedzcie, że nie są to trasy premium dla zaczynających przygodę z gravelem. Jest trochę fragmentów drogami górskimi, trochę kamieni i krętych singletracków. Jeśli poszukujecie premiumów i szybkich asfaltów to wybierzcie np Jeseniky a dopiero potem Lądek :)

Dzień pierwszy

Dzień drugi

Gravelowy Lądek Zdrój – vlog

Jak już pisałam wyżej bardzo żałuję, że drugiego dnia nie zdecydowałam się na nagrywanie vloga. Materiał byłby sztos! Zresztą zobaczcie dzień pierwszy, a drugiego można już domyślić się po zdjęciach.

Lądek Zdrój – Jawornik – Borówkowa Hora

Singletrack Glacensis jesienią — Zaczynamy podjazdem Singletrack Glacensis. Na początku bardzo zasypane liśćmi. Potem już lepiej.

Trasa na Trojak — Są też fragmenty zwykłych leśnych dróg w górach.

Jesień w górach — Żeby nie było. Są też gravelowe szutry klasy A.

zielone łąki w górach rychlebskich — To już po Czeskiej stronie. zieleń niczym wiosną. Super kontrast z ciągle pomarańczowymi drzewami.

Znaki i tabliczki szlakowe. — To w która stronę???

mamba w wannie — Kąpiel z widokiem…. ojjj taka wanna z możliwością teleportacji to byłoby coś.

Lasy bukowe na gravelu — I baaaardzo dużo lasów bukowych. Kwintesencja jesiennej jazdy po górach.

Pirelli Cinturato Gravel M — Przy okazji test nowych opon. Reklama.

I bardzo ciekawa miejscówka na bikepackingowy nocleg. Zapisana w notatkach do następnego wyjazdu.

Na Borówkową Górę — 13 kilometrów asfaltowo-szutrowego podjazdu na Borówkową. Końcówka to chwilka z buta, ale nie długo.

Borówkowa Hora — A na górze popełniam błąd i zamiast Kofoli decyduje się na gorąca czekoladę. Była beznadziejna.

Bórówkowa Hora dron — Tym razem na wieżę nie wchodzimy.

Lądek Zdrój rynek — Na rynek w Lądku zjeżdżamy już po zachodzie.

Lądek Zdrój biedronka — I na koniec trochę świątecznego klimatu :)

Lądek – Złoty Stok – Lądek

Drugi dzień to wycieczka podzielona na pół. Do Złotego Stoku jedziemy szutrami i górskimi drogami różnej nawierzchni oraz jakości. Powrót w zasadzie cały czas Singletrack Glacensis. Ale to było dobre.